Ik zou het graag langer hebben blijven doen, maar je moet jezelf niet voor de gek houden. Diverse zaken houden het actief motorrijden tegen. O.a. m'n ogen. Niet altijd, maar na meerdere operaties is dat niet altijd even ideaal en ik merk dat een foutje snel is gemaakt met de motor. Daarnaast is het met z'n tweeën rijden niet realistisch meer. Jolanda heeft inmiddels 4 nieuwe gewrichten (2 schouders en 2 heupen) en staat op de wachtlijst voor begin volgend jaar voor de eerste nieuwe knie. Ja de eerste, want het is wachten op de volgende. Dat betekent veel en lang revalideren. En ik wil er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren als ik met haar achterop een glijder zou maken. Gevolg is nu al dat de V-Strom van de 365 dagen er 362 in de garage staat. En dat is niet waarvoor ik hem de laatste keer heb aangeschaft. Het werkt gewoon niet meer. Dus na lang wikken en wegen heb ik de knoop toch maar doorgehakt en zet er een punt achter. Het is mooi geweest.
Voor het vervoer zal het meeste gewoon met de auto gaan en voor de lol misschien een brommertje met een relatief veilige snelheid en een e-bike voor de nodige lichaamsbeweging. Motorvakanties zoals vroeger zitten er niet meer in. Maar ik treur er niet over, ik kijk naar de toekomst en we maken er verder wat moois van. Ik blijf hier nog wel gewoon meelezen en me soms met wat zaken bemoeien.
Er is dus nu weer een V-Strom DL650 (2005) te koop.
