Dirty Roads rijden in de Pyreneeën

[Calimero]

De afgelopen week ben ik in de Pyreneeën rond Andorra geweest om daar on- en off road te genieten van wat de bergen daar te bieden hebben. Hier alvast een voorproefje van wat je zoal op smalle onverharde bergweggetjes kunt tegenkomen.

Iron Horse meets horses.


Klik hier om dit filmpje op YouTube te kijken

[Tulipan]

Als je ze in het frans had aangesproken, hadden ze gereageerd
Zo zijn fransen, die reageren niet op andere talen

[Calimero]

Ik heb het nog geprobeerd in het Frans maar daar reageren ze aan de Spaanse kant ook niet op

[Calimero]

Voor de heenreis naar de Pyreneeën had ik twee dagen uitgetrokken. Het plan was om de eerste dag flink wat kilometers over de Péage af te leggen zodat ik de tweede dag nog maar 400 km af te leggen zou hebben en ik dus vroeg in de middag bij het eerste hotel in de Pyreneeën zou arriveren. Het liep echter anders dan gepland...

Bij mijn laatste stop voordat ik de eerste dag mijn overnachtingsplaats Brive zou bereiken, kwam ik een Hollandse motorrijder tegen die toevallig dezelfde door Horizon Motorreizen georganiseerde Dirty Road trip in de Pyreneeën ging maken. Hij had nog geen slaapplaats geregeld en zou kijken of hij in hetzelfde hotel als ik nog een kamer kon krijgen. De volgende dag zouden we dan met z'n tweeën binnendoor naar de Pyreneeën rijden.
Die extra kamer lukte zodat we de volgende dag samen vroeg op pad gingen.

Vertrek_Brive.jpg

Mijn medereiziger had archeologie gestudeerd en hij wist van een grot af waar een weg doorheen was aangelegd. Niet een kunstmatige tunnel dus, maar een echte grot. Het was wat omrijden, maar dat maakte niet uit. Aan één kant kon je in de grot zelfs je motor parkeren, dus reden we nadat we er eerder helemaal doorheen gereden waren nog een keer doorheen om in de grot ook nog wat foto's te maken.

Buitenkant_grot.jpg

Binnenkant_grot.jpg

In plaats van vroeg in de middag kwamen we door het binnendoor rijden en de omweg door de grot pas vroeg in de avond aan. Nog net op tijd om 's avonds mee te eten met de rest van de groep die gearriveerd was. Morgen zou het echte werk beginnen waarvoor we hier gekomen waren.
Dirty Roads door de Pyreneeën!

[Tulipan]

Ik heb het nog geprobeerd in het Frans maar daar reageren ze aan de Spaanse kant ook niet op

El euskera Is de taal in Baskenland, daar ga je zeker geen punten scoren met je castillano ( spaans ). Ook de paarden zijn daar zeer nationalities

[RedStrom]

Dat zijn nog eens unieke plaatjes Adri.

[Calimero]

De eerste off-road-dag begon lekker fris. Het had 's nachts gevroren waardoor er ijs op m'n zadel zat. Het waarschuwingslampje op de Strom gaf aan dat het mogelijk glad was door de buitentemperatuur van 1 graden. Gladde wegen zou ik nog zat tegenkomen, al had dat dat niets met de temperatuur te maken...

De zon was net op en in de lucht zagen we al snel van een veld vlak bij het hotel wat hete luchtballonnen omhoog stijgen. Niet veel later ook minimaal 20 gieren die op de thermiek omhoog cirkelden. Een mooi begin van de dag die af en toe hele pittige off road stukken had.

Deze dag was ik samen met Tjeerd, een andere V-Strom-rijder op pad. Elke dag had je de keuze tussen off road normaal, off road hard (off road normaal met af en toe een extra zwaar stuk waar off road normaal omheen kon) of on road. Ik zou alle dagen off road normaal gaan rijden omdat ik vanwege een kapotte knie sowieso alles zittend moet doen. Dat off road normaal uitdagend genoeg was bleek deze week wel door de valpartijen op deze stukken route van de rijders die off road hard reden.

Onderweg kwamen we koeien op de weg tegen, een ree die vlak voor mij de weg overstak en een kudde paarden die naar een ander graasgebied gebracht werd.

paarden naar weide.jpg

Op mijn kettingbeschermer heerst een vloek bij het veelvuldig off road rijden, want net als bij mijn vakantie in IJsland gaf hij er nu ook de brui aan Omdat ik hem niet meer vast kon maken heb ik hem maar met grof geweld van de motor verwijderd.

kettingbeschermer.jpg

Na een dag van veel mooie landschappen hebben we vanavond weer lekker Catalaans gegeten in een lokaal restaurant (niet Baskisch Tulipan, we zitten in de buurt van Andorra in de Pyreneeën en niet in het westen bij Baskenland ).

uitzicht Pyreneeën 1.jpg

Morgen gaan we op weg naar het volgende hotel met in ieder geval een pittige klim over keien.

[Tulipan]

Goed om dat soort routes samen te doen, je weet nooit wat er onderweg kan gebeuren.
Mooi avontuur

[RedStrom]

Welke banden heb je eronder?

[Stroompje]

Mooooi Adrie, dit is een behoorlijke "upgrade" na je vorige avontuur, hier geniet ik graag van mee op lees afstand

[Calimero]

Ook vanochtend vertrokken er weer een aantal hete luchtballonnen van vlakbij ons hotel. De ballonvaarders hadden echter pech, want doordat het wat bewolkt was zag ik ze zo in het wolkendek verdwijnen.

hete luchtballonnen.jpg

Gelukkig liet de zon zich al weer snel zien zodat wij van de mooie vergezichten van de Pyreneeën konden genieten.

Adri-V-Strom.jpg

De route van vandaag liep via flink wat gravel- en keienpaden. Ik was op zo'n gravelpad net een bocht door toen ik een schrapend geluid achter mij hoorde. Tjeerd was met zijn nieuwe 800 onderuit gegaan. Hij reed geeneens hard, maar mijn Continental TKC80 noppenbanden bleken toch beter geschikt te zijn voor dit soort paden dan zijn wegbanden. Tjeerd zou nog vaker tegen de grenzen van zijn banden gaan oplopen.

platte V-Strom 1.jpg

Gelukkig konden zowel Tjeerd als zijn motor de reis vervolgen.

[RedStrom]

TKC80 dus. Ja die kunnen wel wat.
Altijd, maar zeker bij mindere banden, gewicht op achterwiel houden. Niet staan en leunen op voorwiel.
Maar dat wisten jullie al.

[Calimero]

Na zijn val had ik Tjeerd gevraagd om maar wat meer afstand tot mij te houden. Zo kon hijzelf beter reageren op veranderingen in de weg en hoefde ik minder te vrezen dat hij mij bij een volgende val misschien zou raken.

De gravel ging over in grotere losliggende stenen en het pad werd ook stijler en bochtiger.

V-Stroms rotsenpad.jpg

Omdat ik altijd voorop reed hield ik Tjeerd voor zover mogelijk in de gaten via mijn spiegels. Door de bochtige weg en de wat grotere afstand die hij nu aanhield had ik hem al een tijdje niet meer in het vizier gehad. Ik stopte op een gegeven moment maar even, maar alles wat er kwam, geen Tjeerd. Hij zou toch niet weer gevallen zijn? Ik keerde om op het smalle pad om hem tegemoet te rijden. Na een kilometer nog steeds geen Tjeerd. Hij zou toch niet naar beneden gedonderd zijn? Langs het pad was er namelijk een behoorlijk stijle afgrond. Ik stopte met de bedoeling hem te gaan bellen. Nadat ik mijn telefoon gepakt had zag ik in de groeps-app van de reis dat andere reisgenoten Tjeerd naast zijn motor hadden gevonden. Opnieuw was hij onderuit gegaan maar ook nu weer kon hij met wat hulp zijn motor op zijn wielen krijgen en de reis hervatten. Niet lang daarna kwam een van de reisgenoten mij al tegemoet met de mededeling dat Tjeerd oké was.

We vervolgden samen weer onze weg en kwamen in de middle of nowhere een Hollander tegen die op zijn oude Africa Twin de hele Pyreneeën off road wilde doorkruizen op weg naar Portugal. Nu heb je als motorrijder over het algemeen al snel onderling aanspraak, maar op zulke locaties natuurlijk helemaal. Dat zijn altijd leuke onverwachte ontmoetingen.

praatje eenzame reiziger.jpg

Aan het einde van de middag kwamen we aan bij ons nieuwe hotel. Een groot deel van de groep was er al zodat we na een verfrissende douche konden aanschuiven voor een heerlijk verfrissend biertje niet wetend wat mijn trouwe V-Strom morgen zou overkomen...

Biertje volgend hotel.jpg

[Calimero]

hier geniet ik graag van mee op lees afstand

Mooi dat je zo toch ook nog een beetje van het motorrijden kunt blijven genieten Heleen

[Tulipan]

Zo te lezen is dat nog niet zo een gek advies,
al zeg ik het zelf

Goed om dat soort routes samen te doen, je weet nooit wat er onderweg kan gebeuren.
Mooi avontuur

[Frits Bos]

Mooi spannende he zo maak je nog is wat mee .

[Calimero]

De zon scheen weer lekker toen we 's morgens vroeg weer op pad gingen. Vandaag zouden we grind, blubber en ook nog een smal pad langs een ravijn tegen gaan komen.

Bij ons gezelschap zat één quad-rijder waar je zeker op de stoffige paden niet achter moest gaan rijden. Je wist dan zeker dat je je luchtfilter de volgende dag mocht gaan vervangen. Hij had voor onderweg een extra jerrycan met benzine bij zich omdat hij anders 's middags het hotel niet kon halen. Met 1 op 4 zou dat bij mij ook niet gelukt zijn

Quad.jpg

We genoten van de dag en van de diversiteit aan onverharde wegen in de Pyreneeën, waarbij het ook op de geasfalteerde wegen heerlijk rijden was

Adri-V-Strom_2.jpg

boeren-kleipad.jpg

[Calimero]

Na een vlakke gravelweg waar flink gas gegeven kon worden gingen we uiteindelijk weer de hoogte in naar de kloof.

gravelweg.jpg

De kloof was de avond ervoor al onderwerp van gesprek geweest door een deelnemer die al eerder deze route gereden had. Eerder was hij angstvallig links blijven rijden, bang om na een foutje naar beneden te kukelen. Toen wist ik nog niet dat de kloof ook voor mij, of beter gezegd mijn V-Strom, iets in petto had.

Aangekomen bij de kloof leek het mij wel de moeite waard om deze met mijn motor te vereeuwigen. Ik zette hem op zijn zijstandaard om een prachtplaatje te schieten. Tjeerd, die ook weer met mij meereed was hetzelfde van plan. Om een of andere reden lukte het hem echter niet goed om zijn motor in z'n één te krijgen waardoor de 800 van het heuveltje waar we op stonden naar beneden rolde. Hij nam daarbij in zijn val ook nog mijn motor mee Daar lag mijn Strommeke, 11 jaar lang met liefde gekoesterd, gewassen en gepoetst, als een stuk vuil op die smalle bergpas. "Gelukkig" was hij tegen de bergwand gevallen en niet de andere kant op het ravijn in. Ik heb toen een paar hele lelijke woorden geroepen die met gemak aan de overkant van het ravijn te horen moeten zijn geweest...

gevallen liefde.jpg

De koppelingshendel was gebroken, een kuststofhandkap gescheurd en in de metalen handbar zat een deuk. Tjeerd keek erg beteuterd en na een paar keer heel diep ademhalen wist ik natuurlijk ook wel dat hij dit niet expres gedaan had. Gelukkig kon ik de koppelingshandel nog wel gebruiken en zei dat dat met het herstel van die schade wel goed gaat komen en dat we onze vakantie nu niet door dit voorval moesten laten verpesten.

Na de motor weer rechtop gezet te hebben en ik de spiegels weer enigszins bruikbaar vastgezet had heb ik toen toch nog die mooie foto bij het ravijn gemaakt. Morgen zal het zeker beter gaan!

langs afgrond bergpas.jpg

[Stroompje]

..................oooopsie je was er al bang voor.
Handig hè, dat afbreekpunt in je koppelingshandel..... ik kan er over meepraten.
Gelukkig kunnen jullie doorrrrrrrrrrrr.....blijf "Ge"nieten!

[Tulipan]

En daarom heb ik ALTIJD een reserveset van de hendels ( ook rem en schakelpook ) bij me.
Tevens tyrapes en ducked tape. Dat heeft me al meermaals geholpen.
Want je weet nooit, het is nog altijd een evenwichtsvoertuig.
2 weken geleden ben ik nog gekuste ik een door roodrijder,
Hield la Burra nog maar net overeind.
Stomme omstandigheden laten de motor omvallen; met alle gevolgen

[Calimero]

Ik had aardig wat spullen voor reparaties meegenomen. Zelfs een 10 meter lang nylon touw met een treksterkte van 950 kg om een motor eventueel omhoog te sjorren. Ik had verwacht dat de metalen handlebar protectors de handels wel zouden beschermen. Wellicht op een asfaltweg, maar niet op zo'n pad dus vol met uitstekende keien en rotsen.

[Calimero]

Het was 's nachts erg onstuimig geweest. Zware regenbuien, onweer en harde windstoten. Gelukkig was van dit alles in de ochtend niets meer te merken. De nevel in het dal maakte al snel plaats voor een lekker ochtendzonnetje. Al snel konden we, weer op weg naar ons eerste hotel, genieten van de prachtige uitzichten die de Pyreneeën te bieden hebben.

uitzicht Pyreneeën 3.jpg

Dat er veel regen gevallen was zag je wel aan de woest stromende rivier die nu rood-bruin van kleur was door de vele ijzerhoudende rotsen die naar beneden gekomen waren. Ook op de weg lag flink veel puin, het was dus oppassen geblazen op de uitnodigende bochtige wegen.

bruinrode rivier.jpg

Ook onverhard waren de eerder droge paadjes behoorlijk nat en glad geworden.

plassen doorwading.jpg

[Calimero]

In de hoger gelegen gebieden reden we doordat alles behoorlijk vochtig was vaak even door de wolken heen.

V-Stroms in wolken.jpg

Gelukkig was de zon sterk genoeg om ook die wolken te lagen verdwijnen zodat we al snel verder van de wijde omgeving konden genieten.

V-Stroms uitzicht.jpg

Naast de bredere bochtige wegen zijn er in de Pyreneeën ook veel smalle wegen die bestaan uit een aaneenschakeling van bochten. Je kunt hier heerlijk zwierend doorheen dansen.
Deze dans werd echter wild verstoord door een sneeuwschuiver die plotseling met hoge snelheid de bocht om kwam en door de enorme schuiver van de hele breedte van de weg gebruik maakte. Al remmend weken we beiden uit, maar mijn stuur werd nog net geraakt door de uiterste zijkant van de schuiver waardoor het stuur een tik kreeg en de motor naast de wagen tot stilstand kwam. De sneeuwschuiver was bezig geweest al het puin dat op de weg gekomen was te verwijderen maar daar hoorde mijn V-Strom toch zeker niet bij!

Nou zit je helemaal niet op een aanrijding te wachten, maar zeker niet in een land waarvan je de taal amper spreekt. Op een wat pijnlijke linkerhand na had ik helemaal niets en ik besloot eerst maar eens wat foto's van de situatie te maken, voordat de chauffeur wellicht zijn wagen op een andere plek wilde gaan neerzetten. De bijrijder werd gelijk zenuwachtig en begon ook foto's te maken. Tjeerd had ondertussen ook al wat kiekjes geschoten.

De handlebar protector die bij de eerdere val bij de kloof al beschadigd was geraakt had de klap opgevangen. Hij was wat ingedeukt maar had zeker mijn hand of vingers gered. Ik moet er niet aan denken wanneer die in aanraking waren gekomen met de sneeuwschuiver.
Omdat alleen de handlebar protector beschadigd was, mijn pijnlijke hand niet iets blijvends leek te worden vond ik het allemaal wel best. Ik gaf de chauffeur die ondertussen uitgestapt was een schuiderklopje van het is allemaal oké en we vervolgden onze reis.

Sneeuwschuiver.jpg

[Calimero]

Het valt niet te ontkennen dat de vakantie tot nu toe behoorlijk avontuurlijk verlopen was. Was het niet door de uitdagende wegen en paden, dan was het wel door alle gebeurtenissen. Zou mij nog meer te wachten staan?

Ik liet mijn rijplezier er niet door bederven en genoot van het off road rijden en de mooie omgeving waar ik doorheen reed.

V-Stroms beekje.jpg

De beekjes in de bergen waren nu ook weer goed gevuld met water waardoor we in plaats van over droge keien het water hoog konden laten opspatten.

doorwading beekje 800DE.jpg

Vlakbij ons hotel kwamen we ook nog langs een mooi watervalletje wat een mooie afsluiting werd van deze rit.

V-Strom bij waterval.jpg

Er wachtte ons nog één dag in de Pyreneeën voordat we naar huis zouden gaan. Een dag die opnieuw "stof" zou doen opwaaien.

[Frits Bos]

Prachtig en spannend je hebt wel iets om over te praten als je thuis bent succes nog even en heel blijven .

[Eikie]

Mooi en heerlijk om je avonturen te lezen Adri.
Komt er net zo als van IJsland, ook een video van deze reis ?

[Tulipan]

Stel je voor dat je deze reis in duo had gedaan
Mooie avonturen, ook voor verjaardagen

[Motormuis Fryslân]

Alsjeblieft, ..... blijf schrijven. Je bent een heerlijke verteller die de belevenissen aanschouwelijk verhaalt.

[Calimero]

Komt er net zo als van IJsland, ook een video van deze reis ?

Ik ben bang dat dat er niet van gaat komen René. Ik was teveel geconcentreerd met het off road rijden bezig waardoor ik vaak pas achteraf dacht, dat had ik moeten filmen.

[Calimero]

De laatste volle dag in de Pyreneeën was aangebroken. We hoopten allemaal om in ieder geval de Pic de Negre, het dak van Andorra, te gaan rijden. Een 10 km lange onverharde weg die je letterlijk naar het dak van Andorra brengt met een schitterend uitzicht over de toppen van de Pyreneeën.

Het was echter mistig in de hoger gelegen gebieden en al snel volgde een bericht in de groepsapp dat de Pic de Negre gesloten was voor buitenlanders. Je mocht er alleen omhoog met een Andorrees kenteken. Waarschijnlijk hadden we daarboven toch niets kunnen zien, dat maakte de teleurstelling weer enigszins goed.

In de lange afsluitende rit van vandaag van 260 km zaten diverse lange off road stukken. Na een pittige klim over natte keien en leisteen kwamen we op de top van een berg uit bij een wildrooster met daarvoor en vooral vlak daarachter behoorlijke plassen. Die bleken ook nog eens behoorlijk diep te zijn.

Misty road.jpg

Ik verkeek mij in de diepte van de plas voor het wildrooster waardoor ik nog maar net op het rooster kon komen. Het rooster leek op een soort rollenbank waarbij de pijpen vrij konden draaien. Ik kon wel gasgeven maar het enige wat er gebeurde was dat de achterkant van mijn motor naar de zijkant van het wildrooster bewoog waar een hek hem tegenhield. Terwijl ik verwoede pogingen deed om van dat rottige rooster af te komen kwamen twee reisgenoten wild zwaaiend op Tjeerd, die aan de rechterkant voor het rooster gestopt was, en mij af. Links en rechts naast de grote plassen liep een stukje weide schuin omhoog en behalve de plassen bleek ook het gras van die weide verraderlijk glad te zijn. Eén van hen was op dat gras al onderuit gegaan.

Ik werd van het rooster af geholpen waarna ik ongeschonden door de diepe glibberige plassen kwam en mijn motor zo'n 100 meter verder parkeerde. Terwijl ik terugliep was het Tjeerd gelukt om zonder hulp op en van het rooster af te komen. Helaas vonden zijn bandjes geen enkele grip zodat hij voor de 4de keer deze reis onderuit ging. Toen hij lopend ook nog eens onderuit schoof zag hij er helemaal uit als een moddermonster.

Ondertussen kwamen er telkens meer motoren bij het rooster aan. We hadden een hek naast het rooster geopend zodat met drie man de motoren er doorheen geholpen konden worden. Helaas bleek dit ook nog niet voldoende om alle motoren overeind te houden.

Slippery GS.jpg

We wachtten tot de hele groep gepasseerd was en net toen we weer verder wilden gaan kwam er een Spanjaard op een vrij lichte Honda enduro aan. Ook hij ging op dit lastige punt onderuit zodat we hem ook maar even geholpen hebben om zijn motor op de schuine heuvel overeind te krijgen.

Na een stuk door het bos kwamen we uiteindelijk in Andorra aan. Al vanaf het begin wilde ik heel snel uit deze stad weg. Putdeksels in de ideale lijn in haarspeldbochten en veel te veel auto's en verkeerslichten. Toch besloten we eerst nog een Americano in een koffietentje te gaan drinken. Dat bleek nog geeneens zomaar gedaan omdat het vrij lastig was om een parkeerplek voor onze motoren te vinden. Toen we die eenmaal gevonden hadden en een klein lokaal tentje binnenliepen had ik eerst nog de vrees dat we er direct weer uitgebonjourd zouden worden vanwege het moddermonster dat naast mij liep. Het viel gelukkig mee zodat we na een paar koppen koffie weer verder op pad konden.

Eenmaal buiten Andorra gingen we een vrij brede col op waar ook weer paarden langs de kant van de weg liepen. Ook kwamen we een reisgenoot tegen die een lekke band had. Met Tjeerd zijn plakkers en mijn compressor probeerden we de binnenband te plakken. Deze was echter volledig versleten waardoor dat plakken niet lukte. Karel de quadrijder was er ook bij en hij ging terug naar Andorra om in één van de vele motorzaken een nieuwe binnenband te kopen.

hulp bij lekke band.jpg

Op de col was het vrij koud geworden door mistvlagen en omdat we helemaal niet op niets doen gekleed waren. Een gier kreeg ons ook in de smiezen en begon alvast wat cirkels boven onze hoofden te vliegen. Dat had ie gedacht. Dit hapje zou aan hem voorbij gaan!
Omdat er verder voldoende hulp was liet ik de compressor achter, die zou ik 's avonds wel weer in het hotel zien. Ik moest dan alleen zelf geen lekke band gaan krijgen...

[Calimero]

Op de top van de 2.400 meter hoge pas ging de brede asfaltweg aan de Franse kant over in een smal onverhard pad. Al vrij snel werd ons de weg versperd door een stel paarden waarbij er één over de volle breedte van het pad bleef staan. Je wilt op zo'n smal pad geen ruzie met zo'n beest krijgen. Heel rustig rijdend en ondertussen "hoppa, hoppa" roepend kwamen we toch nog ongeschonden langs deze beesten.

paardenblokkade.jpg

We bleven een aaneenschakeling van prachtige off road weggetjes rijden waarvan we wisten dat dat vanavond afgelopen zou zijn.

half rot bruggetje.jpg

De herfst was ondertussen ook ingevallen wat te zien was aan de bomen en te voelen aan de regen.

herfst bomen.jpg

Tijd om naar huis te gaan dus.
Morgen probeer ik de ruim 1.300 km naar Den Haag in één dag te rijden.

[Eikie]

Succes Adri. Rijd voorzichtig! De vermoeidheid van een weekje offroad in de Pyreneeën zal je zeker ook voelen.

[Tulipan]

Ik heb ooit eens Bordeaux - Breda gedaan zo`n 900 km.
Een echte aanrader is het niet, maar wat moet, dat moet.

[Stroompje]

Respect ........ wat heb je weer mooie herinneringen gemaakt Adrie
Vandaag in een ruk naar huis...... veilige thuiskomst!!
Van zo´n 20 jaar geleden kan ik mij nog levendig herinneren dat het me tijdens zonsopkomst wel comfortabel leek, om mijn Strom tegen de vangrail te plaatsen en een dutje te doen....gelukkig was er koffie

[EdJ]

Wat een leuk verslag, respect. Doe mij maar asfalt. Wel een heel leuk avontuur.

[Calimero]

Tijdens de week off road rijden in de Pyreneeën voelde ik niets van vermoeidheid, maar nu op weg naar huis merkte ik op de snelweg dat mijn ogen af en toe dicht vielen. Elke dag half zeven uit bed, overdag de hele dag intensief motorrijden en 's avonds nog even nakletsen bij de bar ging toch zijn tol eisen.
Ik was van plan om tussen de 200 à 250 km een stop te maken, maar in de ochtend heb ik toch maar wat extra korte stops gemaakt. Die hielpen voldoende om de aandacht goed bij de weg te kunnen houden.
's middags was de vermoeidheid gek genoeg verdwenen en schoot ik lekker op richting Nederland. Zelfs Parijs was ik redelijk snel door ondanks de afsluiting van een belangrijk stukje snelweg. Go with the flow is de remedie en dan vooral de flow van de razende motorscooters die tussen de altijd aanwezige files door laveren.

Na de grens met België overgestoken te zijn zou ik in België nog één tankstop moeten maken om de laatste 200 km naar Den Haag af te kunnen leggen. Toen het zover was zette ik de V-Strom bij een pompstation op de middenbok om te tanken. Ik schrok echter van wat ik toen zag.
Ter hoogte van de middenbok vielen er allemaal druppels olie naar beneden. De middenbok en een stuk van de achterbrug waren doordrenkt met olie. Shit, dit is niet goed dacht ik. Het was ondertussen al na tienen ('s avonds) en ondanks de verlichting van het pompstation behoorlijk donker. Met een zaklampje probeerde ik de oorzaak van de olielekkage te vinden. Het blok was aan de voor- en bovenkant hartstikke droog dus daar kon het niet vandaan komen. Ik kon het lek niet boven water krijgen.
Bij controle van het peilglas was er totaal geen olie meer te zien. Wat nu te doen? Pechhulp bellen met de wetenschap dat het al laat in de avond is en dat het wel eens heel lang zou kunnen duren voordat de motor opgehaald zou worden. Daarnaast zou ik zo laat dan ook nog eens ergens een slaapplek moeten zien te vinden. De andere optie was olie bijvullen en op hoop van zegen naar huis rijden.

Ik koos voor het laatste. Er ging maar liefst 2 liter olie in het carter voordat het oliepeil de bovenste grens bereikt had. Nu stond de motor niet helemaal vlak, dus wellicht had ik iets te veel bijgevuld, maar dan nog. 2 liter!
Met nog een extra liter olie in de tanktas ging ik op weg naar huis. Na een paar keer gestopt te zijn om het oliepeil te controleren leek het redelijk op niveau te blijven.
Rond één uur 's nachts kwam ik na 1.340 km gereden te hebben aan in Den Haag. De motor zette ik op een dik stuk karton om de oliedruppels die er nog steeds vanaf kwamen op te vangen. Eerst maar eens naar bed en morgen verder kijken.

olielekkage.jpg

De volgende ochtend ging ik vroeg op pad naar mijn dealer in Rockanje. Ze hadden al snel door wat de oorzaak van de lekkage was. Een lekke keerring van de uitgaande as van het voortandwiel. Het lager daarvan was ook kapot. Iets wat een lastige reparatie zou zijn. Zou dit na 324.000 km het einde betekenen van mijn trouwe V-Strom?

oorzaak olielekkage.jpg

Eind van de komende week weet ik meer. Voorlopig ben ik even geholpen met een leenmotor die nu de plek inneemt van mijn blauwe ros, maar ik hoop dat mijn oude trouwe V-Strom weer snel zijn plek kan innemen.

New kid in town.jpg

[Eikie]

Ojee. Dit zijn onverwachte dingen. Gelukkig zag je het op tijd. Zonder olie doorrijden had zeker meer schade veroorzaakt. Hoop dat het gerepareerd kan worden.

[Stroompje]

Ohohhhh.... minder leuk einde van je avontuur. Hopelijk komt het goed met je Stromvriendje...... fingers crossed!!

[Eikie]

Al witte rook gezien in Rockanje Adri ?

[Calimero]

Gistermiddag ben ik nog even bij Motoport Rockanje geweest en heb daar verschillende opties besproken. Vanuit een andere hoek wordt er ook nog meegedacht en ik verwacht de komende week meer duidelijkheid over het vervolg te hebben.

Voorlopig heb ik de 800DE nog tot mijn beschikking zodat ik in ieder geval mobiel ben

[Calimero]

Vandaag na overleg het besluit genomen om mijn V-Strom te laten repareren. Hij lag toch al een beetje uit elkaar (viewtopic.php?t=17787), dus dat komt mooi uit.

De 800DE heb ik na er ruim 1.500 km mee gereden te hebben wel moeten inleveren, maar daar heb ik nu tijdelijk een gewone 800 voor in de plaats gekregen. Eerlijk gezegd bevalt die mij nu al beter. Veel toegankelijker, betere windbescherming en stuurt ook nog prettiger

Nu moeten er eerst wat onderdelen besteld worden zodat ik hopelijk in december weer van mijn eigen V-Strom kan genieten

[Eikie]

Sowee, het kwartje valt hier eindelijk Adri

IMG_3521.jpeg

[Calimero]

Vanochtend was het eindelijk zover. Ik heb de geleende V-Strom 800 kunnen omwisselen voor mijn eigen geliefde 650 die nu weer op zijn vertrouwde plekje thuis staat.

20241223_weer_thuis.jpg

Het blok is door Gertjan (de technicus van Suzuki) weer vakkundig in elkaar gezet en mijn V-Strom loopt zoals ik van hem gewend ben weer als een zonnetje Dat is een mooi cadeautje, zo vlak voor kerstmis

[Stroompje]

Home sweet home.....

[Frits Bos]

Kijk eens aan weer klaar weer voor wat extra kilometers, je kon er dus niet afscheid nemen, ondanks de V Strom 800 die ik begrijp toch wel beviel : ?:

En wacht af voor het boekje te lezen .

[Eikie]

Oost West Thuis Best.

Zijn er behalve voor het verhelpen van de lekkage ook nog andere onderdelen vernieuwd nu het blok toch open lag ?

[Calimero]

je kon er dus niet afscheid nemen, ondanks de V Strom 800 die ik begrijp toch wel beviel : ?:

De V-Strom 800 heeft best wel wat plussen ten opzichte van mijn 11 jaar oude 650. Het zou ook gek zijn als dat niet zo was.

Die plussen, onder andere meer vermogen, traction control, quick shifter, de uitgebreidere elektronica met het Suzuki Intelligent Ride System, het handige easy start systeem, af fabriek LED-verlichting en een moderner dashboard zijn voor mij echter niet zaken die ik direct op mijn eigen motor mis.
Als er dan iets is waar ik van dit lijstje uit mag kiezen, dan zou dat de traction control zijn voor wanneer ik in winterse omstandigheden de weg op zou gaan. Die traction control zit nu trouwens ook op het nieuwe type 650.

Met mijn motor kan ik alleen of met passagier en volle bepakking zonder problemen en met veel plezier elke verharde bergpassen rijden die ik wil. En natuurlijk zou het soms best wel lekker zijn om dan net wat meer vermogen te hebben, maar te weinig heb ik nog nooit gehad!

Wanneer mijn motor zodanig versleten zou zijn geweest dat het opnieuw in elkaar zetten geen zin gehad zou hebben zou ik toch weer een 650 aangeschaft hebben. De belangrijkste reden zou dan de smeuïge motorloop bij lage snelheden zijn geweest.
Bij filerijden, wat ik dagelijks doe wanneer ik van en naar mij werk ga, heeft de 800 bij snelheden van rond de 30 km/uur toch wat last van lastwisselreacties (aan/uit-effect), terwijl mijn 650 heerlijk soepel tussen de files door rijdt.

Nou moet ik wel zeggen dat voor de 800 veel strengere milieunormen gelden dan voor mijn motor. Dat zou mogelijk een oorzaak van die minder soepele motorloop kunnen zijn. Misschien kan een ander forumlid aangeven hoe de nieuwe 650's het doen bij die lage snelheden.

[Calimero]

Zijn er behalve voor het verhelpen van de lekkage ook nog andere onderdelen vernieuwd nu het blok toch open lag ?

Nou, vooruit dan;

Er zijn nieuwe kleppen ingegaan. Niet dat dat nodig was, ze zagen er mooi schoon uit en de klepstelen waren niet versleten. De kleppen zouden bij opnieuw monteren wel eerst geslepen moeten worden. De kosten van nieuwe kleppen waren nu (importeurstarief) nagenoeg even groot als wat voor het slijpen betaald zou moeten worden.

Met die oude kleppen wil ik de man cave achter in de tuin (laat mijn vrouw dit maar niet lezen ) nog iets creatiefs gaan doen.

Kleppen 324.000 km.jpg

De gaskabel is ook vervangen. Die begon een beetje te rafelen en er zijn wat slangetjes van de MAP-sensoren vervangen. Die bleken bij de demontage zodanig vergaan te zijn dat ze daardoor lek raakten.

Als ik je de rest ga vertellen dan hoeft Motoplus het verhaal niet meer te publiceren René

[Eikie]

Nou dat is dan weer jammer Adri. Moet ik binnenkort toch €5 uit gaan geven voor het hele verslag van de test. Alsof de Kerstdagen al niet duur genoeg zijn

[Calimero]

Een geluk bij een ongeluk is dat het artikel volgens het laatste nieuws wat ik heb doorgekregen, waarschijnlijk in de periode van de motorbeurs Utrecht gepubliceerd gaat worden. Dan kan je nog een paar maandjes sparen