Sinds de zesduizendbeurt(een week of twee geleden) ging het (motorisch gezien) steeds slechter met mijn Strom. Tijdens deze beurt was de 5e databox gemonteerd (eerst de originele, toen andere originele, toen +10 %, daarna + 20% (was helemaal drama) daarna weer terug naar mijn eerste box, die inmiddels bij Nimag op + 10 % was gezet en deze leek het prima te gaan doen. Echter bij de tweede Strommertocht begon de ellende pas echt, zo rond de 2800 toeren (50 km/uur in de derde versnelling) klonken er enkele malen een behoorlijk luide knal direct van onder de tank. Echter na het beeindigen van de tocht (dus weer een beetje meer gas op de plank leek het euvel weer helemaal over. Toen wij (ik en mijn vrouw) afgelopen woensdag middag een ritje zeeland maakte (mischien een optie voor de 3e strommertocht) werd er op de binnendijkjes op deze route weer herhaalde malen op ons geschoten (daar leek het inmiddels wel een beetje op), dus voor de zekerheid maar weer richting thuisbasis gestuurd (je weet maar nooit waar die schietparijen op uitlopen). Zoals een goed strommer betaamt, heb ik thuis aangekomen de natte dweil over de fiets geslingerd, daar bij ontdekte ik dat een raar wit (leek wel melk) spoor over het motorblok heen liep, welke (zo leek het) tussen de twee cilinders aan de bovenzijde vandaan naar beneder liep (vloeistoffen lijken altijd naar beneden te lopen). De alarmbellen gingen rinkelen, en voor mij reden genoeg (samen die die schietpartij) om even bij MP langs te gaan. Ik werd daar met gejuich ontvangen (inmiddels een redelijk bekend gezicht aldaar) maar werd wel onmiddelijk ontvangen. De melkfabriek tussen krachtcentrale 1 & 2 bleek veroorzaakt te worden door een niet (of niet genoeg) aangedraaide slangklem van de koelvloeistof aan sluiting aan het huis van de thermostaat, bij nader onderzoek bleken alle daar aanwezige slanklemmen zo ongeveer op hun eigen gewicht te blijven hangen en moesten minstens een slag of vijf (met de klok mee) te worden aangedraait om enige zekerheid te geven voor de toekomst.
Mijn verhalen over de wild-west tafrelen op de Veluwe (volgens mij is daar ooit een liedje over gemaakt) en de herhaling op de Zeeuwse dijkjes, deden de wenkbrouwen van de chef sleutelvriend zo ongeveer een centimeter of vijf omhoog krullen (volgens hem bezit ik de eenige melkproducerende gevechtsstrom van de wereld en omgeving) maar de oplossing in deze moest maar bij een knappekop van Nimag vandaan komen. Na telefonisch overleg, wist deze krullebol te vertellen dat door de schietpartijen van de afgelopendagen (hij noemde het Back-fire) zou er mogelijk een aansluiting naar het luchtfilterhuis ( ja gelooft het haast niet) losgekomen zijn. Deze door hem opgegeven optie vereiste echter een grotere chirurgische ingreep dan even een schroevendraaier draaierig maken op een paar slangenklemmen. Dus mijn werkgever moest het nog maar even een paar uurtjes langer zonder mij stellen op deze zon overgoten werkdag. Na het "uitkleden"van mijn vriendin Suzie bleek inderdaad dat de aansluiting tussen de gasfabriek van centrale 1 en het luchtfilterhuis te verduren had gehad van het "in de vuurlinie vertoeven". Slechts twee minuten inventief werken van mijn sleutelvriend bij MP en daarna nog een minuut of twintig aankleden van mijn vriendin, kon het grote avontuur weer beginnen, de sleutel naar rechts draaien en het vertrouwde brommende geluid van mijn vriendin was weer te horen.
He he, het bleek gelukkig dat deze stripties van mijn vriendin en gefriemel van vriend MP knutselaar ertoe heeft bij gedragen dat ik weer (voor het moment) zonder kogelwerende bescherming Neerlandswegen onveilig kan maken.
Wat zal het volgende rustpunt zijn in mijn thurbulente strommerleven
Ik hoop dat jullie deze (strommers) levensles niet vergeten.........
Al is de melk nog zo zuur, laat maar lopen, het is niet duur.......
Smiling all the way 
